Over geheime minnaars, gigolo’s en gekoesterde momenten voor de herinneringendoos…

Door K.V*

Velen zijn wellicht niet over één nacht ijs gegaan bij het genereren van een profiel op Secondlove. Dat is vooral het geval voor de belangrijkste doelgroep voor wie deze site werd gecreëerd, namelijk de mensen die getrouwd zijn of een vaste relatie hebben. Om buiten de lijntjes te durven kleuren, moet je immers eerst geloven dat wat je aan de andere kant van de artificiële socio-culturele grenzen zal aantreffen, ook echt de moeite waard is. En dat blijkt het ook te zijn…

 Want wat levert de trouw aan conventies, status en materieel comfort op als het zelfverloochening en verdrongen ongenoegen impliceert? Volgens de getuigenissen levert deze site heel wat mannen en vrouwen dan ook niet alleen een tweede liefde, maar ook een volledig tweede leven met geheime minnaars en gekoesterde momenten op.

Mijn profiel op deze site is nog piepjong en nu al loopt mijn mailbox vol met berichtjes uit deze amoureus-erotische cyberruimte. Het is een vreemd gevoel om zoveel mensen te zien, die zoeken naar een extra dimensie waarvoor hun publieke leven hen geen plaats gunt. Het succes van Secondlove dwingt ons de rigide categorieën ‘trouw’ en ‘ontrouw’ te herbekijken.

Na een gewaagd en controversieel avontuur waarover ik geen levende ziel heb verteld, concludeer ik in alle eer en geweten dat het in de eerste plaats de trouw aan zichzelf is die een mens tot een authentiek en door anderen gewaardeerd wezen maakt. Controversieel is niets nog voor u, zegt u? Goed, dan vertel ik het nu aan u, want natuurlijk hebt u zelf ook voldoende ervaring met het bewaren van een geheim…

Mijn eerste klik (op een website) leek onschuldig. Het was een lachertje, een ludieke exploratie van alles wat het schier eindeloze virtuele universum haar surfers te bieden heeft. Dat dacht ik tenminste. Want met die eerste klik leek ik de doos van Pandora te hebben geopend.

Zo voelde het, toen ik na menig slapeloze nacht opgejaagd door mijn innerlijke duel van schaamte en verlangen besefte dat ik dit waanzinnige plan niet zou kunnen loslaten vooraleer ik het had uitgevoerd. Het was als het vagevuur, waarin de zielen worden gelouterd van hun zonden vooraleer ze naar hun uiteindelijke bestemming kunnen opstijgen.

 Een eeuw geleden zou mijn ultieme zonde me genadeloos naar de hel hebben gebracht. Maar in 2010 is de enige hel deze die door de mens zelf op aarde wordt gecreëerd. Ik kreeg de hemel op mijn allereerste date met niemand minder dan… een gigolo. 

Twee uur onverdeelde aandacht en een eeuwigheid van respect maakten een ander mens van me. Ik was altijd het braafste en slimste meisje van de klas. Nu nog ben ik de laatste van wie men dit geheime grensoverschrijdende gedrag zou verwachten. Maar verlost van mijn vooroordelen en bekrompenheid ben ik een veel gelukkiger mens. “After all, there are more things between heaven and earth than are dreamt of in my conventional life…”

Als we door onze discrete dates en verborgen vreugden beter gezelschap worden voor onze naasten, is dit dan niet het mooiste cadeau dat we elkaar kunnen schenken?

Ik kijk alvast uit naar mijn volgende geheime genoegen 😉

K.V.