Amoureuze afspraken tijdens de pandemie

Hoe kan een clandestien seksleven overleven?

Met de invoering van nieuwe sanitaire maatregelen, de verplichting van sociale afstand, het vermijden van persoonlijk contact, onderbroken “huisarrest” en een avondklok, zijn directe contacten buiten het gezin in het gedrang gekomen, zelfs haast onmogelijk gemaakt. Dat brengt ons direct tot de vraag hoe heimelijke geliefden dit tot dusver hebben overleefd. Hoe “ontmoeten” zij elkaar in deze tijd van pandemie? Hoe houden zij contact? Hoe vinden zij hun seksleven opnieuw uit?

Ons libido is niet in quarantaine

Scholen hebben hun toevlucht gezocht in het onderwijs online, vergaderingen vinden nu plaats via Zoom, Meets en Skype, families “ontmoeten” elkaar in videogesprekken, de nacht opent deuren voor een Houseparty, maar hoe zit het met clandestiene seks tussen gehuwde minnaars? Een analyse over het seksuele leven van hen die een parallel leven hebben, komt niet voort uit nieuwsgierigheid of voyeurisme. Het is eerder een manier om het de mens te analyseren in zijn vermogen om zich aan te passen en zichzelf opnieuw uit te vinden in het licht van een van de meest uitzonderlijke en onvoorstelbare beproevingen van onze tijd: een pandemie.

We zitten verscholen in ons huis – een plek waar nu al onze daden en acties plaatsvinden: het is ons kantoor, onze sportschool, ons restaurant, ons klaslokaal en vergaderruimte… – en zouden kunnen aannemen dat al diegenen die seks buiten hun huwelijk hebben, gedwongen zijn de relatie met hun geliefden te onderbreken of zelfs volledig te beëindigen. Dat is echter niet het geval: geliefden blijken over een behoorlijke dosis creativiteit te beschikken. We moeten wel een onderscheid maken in de groep van mensen die om wat voor reden dan ook overspel pleegt, tussen hen die pas nu van zins zijn een geliefde te zoeken en hen die al langere tijd een buitenechtelijke relatie hebben.

De eerstgenoemden staan voor een ingewikkeld dilemma: enerzijds hebben ze nu meer tijd en gelegenheid de kwaliteit van hun huwelijk te analyseren, maar misschien nog meer tijd om mogelijke matches te zoeken, en te vinden, op dating sites voor gehuwden, zoals Second Love. Een zoektocht die bij hun partners geen achterdocht zal wekken omdat we sowieso enorm veel tijd op onze computer doorbrengen met werken, maaltijden bestellen, online shoppen, luisteren naar muziek of een film kijken, “reizen”… Internet is onze tweede wereld geworden. Daardoor is de stroom van interacties op dating sites explosief toegenomen, evenals de gespreksduur tussen minnaars of potentiële minnaars.

Anderzijds betekent het beginnen van een heimelijke relatie op dit moment, midden in een pandemie, dat de eerste ontmoetingen virtueel moeten plaatsvinden, aangezien de angst voor besmetting en verspreiding van het virus, en dan vooral binnen ons gezin, te beangstigend is om riskante “avonturen” aan te gaan. Natuurlijk vinden de meest roekelozen toch redenen en manieren om het persoonlijk te doen, maar in de meeste gevallen worden de eerste “ontmoetingen” gekenmerkt door sexting, sensuele foto’s, virtualiteit en telefoonseks.

Je begeerd voelen is goed voor het ego en de geest

Het isolement en het langdurig en gedwongen samenzijn met de echtgenoot of echtgenote, soms totaal incompatibel, maakt de slijtage in langdurige relaties, die vaak een gevolg is van de dagelijkse sleur, duidelijk en de zwakke punten van een huwelijk zichtbaar. Dit wakkert het verlangen aan om nieuwe mensen te leren kennen, je weer begeerd te voelen, wat het ego voedt en bijdraagt je hoofd leeg te maken en problemen los te laten. Een factor die de toename van de duur van chats op dating sites verklaart.

Wie al een of meerdere minnaars had, heeft het voordeel van vertrouwelijkheid en
geloofwaardigheid die het nemen van gecalculeerde risico’s en minder terughoudendheid rechtvaardigen om zichzelf op niet-virtuele wijze seksueel te uiten, ondanks het feit dat dezelfde risico’s van een mogelijke besmetting bestaan. Zij kennen elkaar al persoonlijk en kunnen oprecht verzekeren dat ze niet besmet zijn, of zelfs getest worden om er zeker van te zijn dat zij geen dragers zijn
van het coronavirus. Dit maakt het begaan van “overtredingen” gemakkelijker en resulteert in die felbegeerde fysieke ontmoeting van minnaars, ook al houdt dat in dat de quarantaine niet in acht wordt genomen. Er is nog veel onbekend over COVID-19 maar wat al wel geruime tijd bekend is, en dat hebben de gezondheidsautoriteiten toegelicht, is dat het virus niet seksueel wordt doorgegeven.

Daarom zijn intieme contacten niet verboden, en zeker niet tussen gebruikelijke partners, onder voorwaarde dat men zich houdt aan de hygiënische maatregelen, zoals het wassen en desinfecteren van handen en seksspeeltjes. Degenen die niet zo ver gaan, zijn druk het verlangen te voeden en vervullen hun seksuele fantasieën online. Zelfs de meest sentimentelen onder ons, zij die er niet over denken zich online bloot te geven, beweren dat het praten met geliefden een zekere normaliteit handhaaft die in de afgelopen maanden verloren is gegaan. Een ontsnapping, die helpt de geestelijke gezondheid en het lichamelijk welzijn te behouden en depressieve momenten te verminderen, vooral wanneer de geliefden niet te verlegen zijn om een orgasme te bereiken door middel van seks op afstand of alleen.

Wachten vergroot het verlangen

Zowel beginners als daadwerkelijke minnaars die geen intieme contacten durven aan te gaan in videogesprekken, hebben de prikkel van een toekomstige ontmoeting, iets waar zij naar uitkijken en wat het wachten waard maakt. Een soort uitgestelde maar beloofde beloning die het mogelijk maakt het wachten te verdragen en die hun ego en libido bevredigt. Hierbij zijn gesprekken vaak langer, dieper en gevarieerder wat leidt tot grotere en belangrijkere raakvlakken tussen geliefden die zich daarvoor meer toelegden op het bevredigen van hun verlangens. Zij zullen zich bij hun uiteindelijke, lichamelijke ontmoeting meer op hun gemak
voelen en hun intimiteit zal daarbij groter zijn doordat ze al veel met elkaar hebben gedeeld.

Veiligheidsprotocollen

Zo zeker als we allemaal weten wat de risico’s zijn van COVID-19, zowel voor onze persoonlijke als voor de publieke gezondheid, zo zeker is het ook dat gezondheid moet worden gewaarborgd op alle gebieden van het menselijk bestaan, waarbij mentale en fysieke gezondheid, emotioneel en seksueel welzijn van absoluut belang zijn. Bijna een jaar van afwisselend isolement, timide starts, aarzelende nieuwe normen en algemene angst bevordert toestanden van depressie, verveling en angst. En zo zou misschien iedereen zijn of haar eigen protocol moeten opstellen, in plaats van te voldoen aan een algemene set van regels. Een persoonlijk protocol, gebaseerd op de eigen situatie en omstandigheden, waarmee hij of zij de gezondheidsregels respecteert zonder zichzelf op het emotionele en seksuele vlak tekort te doen.

Het gaat er om een serie regels vast te stellen voor je sociale gedrag, die in de eerste plaats je gezondheid en die van iedereen om je heen waarborgt en die in overeenstemming is met de geldende regels, maar die je ook wat vrijheid biedt waardoor je minimaal het leven kunt leven. Je kunt bijvoorbeeld besluiten mensen te ontmoeten bij wie je vóór de pandemie lichamelijk en emotioneel betrokken was en met wie je voldoende intiem en vertrouwelijk bent om een test of een zekere beschermingscode te eisen. Je kunt afspreken dat bij ontmoetingen een mondkapje zal worden gedragen of dat er niet gekust zal worden, of wat dan ook, iets wat voor jullie beiden werkt.

Dit alles lijkt wellicht vreemd en bizar, maar het is niet vreemder dan alles waar we
momenteel mee te maken hebben in ons leven. Bovendien is het goed om open te staan voor aanpassingen en nieuwe manieren om dingen te doen, zelfs seks, omdat de wereld waarschijnlijk nooit meer zal worden zoals hij was.