Chattend hoogtepunt

Door Amsterdam femme*

Het is nu toch echt lente geworden. Vrolijk loop ik op mijn hakken door de winkelstraat, de door de meeste heren veroordeelde legging in de vuilnisbak gegooid, in mijn flinterdunne nylonkousen.

In de lente gebeurt er iets met me. Ik voel me vrij, jong en aantrekkelijk en ook mijn mailtjes worden al ongeremder merk ik. Er heeft zich een opwinding van mij meester gemaakt die door mijn hele lijf trilt.

Vanavond heb ik een date met een man die mij al dagen zo uitdaagt met zijn mails dat het me sterk lijkt dat we, na een drankje, afscheid nemen zonder elkaar de kleren van het lijf te scheuren.  Ik heb een foto gezien en dat beviel gemiddeld to goed .  Mijn foto blijkbaar ook want al chattend hebben we elkaar al een keer naar een hoogtepunt geleid.

Toch ben ik nuchter als ik het café in loop, soms kun je beter geen hoge verwachtingen hebben, dan valt het ook niet tegen. We hebben afgesproken aan de bar en ik zie dat het stikt van de Bekende Nederlanders in dit café, ik schiet in de lach als ik mijn favoriete acteur op de hoek van de bar zie zitten.

Net wil ik aan de bar gaan zitten als “hij” zich omdraait, zittend op een barkruk. Ik moet wel erg verrast hebben gekeken want hij komt meteen naar me toe en kust me vol op de mond. Op dat moment is er geen twijfel meer……

De wijn blijft staan, we nemen een taxi naar een plek waar we ongehinderd aan elkaars verlangens tegemoet kunnen komen. Als ik , uren later, weer grijnzend buiten sta koop ik op de hoek van de straat een bos tulpen. Het belooft een stralende lente te worden!