Goed, to the point.
Berichtjes over en weer, blabla, steeds spannender, blabla, hoogspanning, blabla, oké de drummer en ik willen beiden nog maar 1 ding en dat is elkaar zien. Echt proeven en voelen hoe de ander is.
Dat hij 41 is en ik 23 dat maakt me niet uit.
Via de berichten naar elkaar heb ik niets van dat leeftijdsverschil gemerkt ondanks dat ik wist dat het er wel was. De band heeft weer een optreden en omdat mijn vriendinnen de vorige keer ook een leuke avond hadden besluiten we er met z’n vieren heen te gaan. Ik heb mijn ogen dit keer niet op de zanger, maar op de drummer gericht.
Hij doet ook niet anders en ik zie hem naar me gluren. De adrenaline giert door mijn lijf maar ik kan hem natuurlijk niet spreken. Hij heeft hetzelfde, wanneer we een drankje halen en elkaar voorbij lopen zegt onze blik genoeg, maar we houden ons in.
We zijn een paar weken verder en hebben nog steeds contact. Hij stuurt me een berichtje dat hij vanavond repetitie heeft, en daarna misschien wel tijd voor me heeft. Hij weet dat mijn vriend weer een week weg is voor het werk en ik dus alle vrijheid heb. Hoe braaf dat ik ook wil zijn, zodra ik contact met hem heb ben ik om.
Alles wat ik mezelf voorgenomen had ben ik dan in een klap kwijt. Alleen al de pop-up van een nieuw mailtje zorgt ervoor dat ik in gedachten maar met 1 ding bezig ben en dat is dus met ‘mijn drummer’.