Ruwe bolster blanke pit

Door Amsterdam femme*

Zat | 12 maart | 2011

Wat een alleraardigste man heeft mij ontdekt op SL. Kort mailen we en hij doet me denken aan een vroegere vlam van mij. Hij schrijft artikelen en is dol op formule 1 racen. Hoewel ik niet verder kom dan heel hard optrekken bij een stoplicht en iemand er proberen “uit te rijden”vind ik dit een uiterst aantrekkelijk idee.

Als ik de volgende dag een “ terrasdate” met hem heb trommel ik nerveus met mijn vingers op mijn stuur, zing keihard mee met de radio, al sjansend met de bestuurder naast mij in zijn fiat 500. Ik grijns en trek keihard op. Tja…..laf hoor. Op het terras is het druk, het zijn de eerste zonnenstralen lijkt het wel van maart. Ik weet niet wat me te wachten staat. Het lijkt wel of ik de enige ben die alleen op het terras zit. Heb een vaag fotootje gezien….straks herken ik hem niet. Ik duik zogenaamd diep in mijn boek.

Binnen 5 minuten staat er een man voor mijn neus. Wow, spijkerbroek, enorme kistjes aan zijn voeten, sportief vest. Woest krullend haar, 2 meter minimaal en behoorlijk gebouwd. We geven elkaar 3 zoenen, hij gaat verlegen zitten. “ik heb dit nog nooit gedaan” is zijn eerste zin. “Ik ook niet” zeg ik en ik laat achterwege dat ik bedoel voordat ik op SL zat.

Toch is er een klik , hij vertelt enorm boeiend over zijn passies en we besluiten een vorkje te prikken. Gelukkig hoeven we niet naar woorden te zoeken. Hij zegt dat hij me leuk vindt en vraagt uiteindelijk: wanneer zie ik je weer”? Ik weet het nog niet, eerlijk gezegd. Hij is aardig, zeker, daarover geen twijfel. Geen macho, eerlijk en betrouwbaar. Is dit wat ik zoek?……..hmmmm, er is geen aantrekkingskracht, van mijn zijde. Gaat het me daarom?

Of is het doel slechts een leuke avond hebben? Ik ken mezelf en eerlijk stel ik voor mezelf vast dat ik hem waarschijnlijk niet meer wil zien. Hoe aardig ook, dit is geen man die ik aan het lijntje wil houden. Morgen mail ik hem. We nemen afscheid bij de parkeergarage, snelle kus op de mond. Dag, tot kijk!